7 april t/m 12 mei 2024 Duo D.D. Trans en Johan de Wit
Galerie Ramakers is verheugd een duo tentoonstelling te maken met recente werken van 2 Belgische kunstenaars die de galerie al langer vertegenwoordigt.
Het werk van D.D. Trans (Frank Tuytschaever, 1963) is minimalistisch en humoristisch; met beperkte middelen of ingrepen legt hij gevatte verbanden en weet hij steevast een glimlach op te wekken.
Huis-tuin-en-keukenmateriaal wordt door D.D. Trans uit zijn dagelijkse context gelicht. Hoe minimaal de ingrepen ook ogen, het effect is groots. Een moment van kortsluiting wijst ons op het ingenieuze maar ingesleten design van alledag. Voorwerpen die wij achteloos voor lief zijn gaan nemen, tonen zich in het werk van D.D. Trans van een andere, onverwachte kant. Met een knipoog zet hij zo onze blik voor de directe omgeving op scherp.
De Wit laat zich inspireren door de schilderkunst van de Vlaamse Primitieven en de Vlaamse en Hollandse meesters uit de Gouden Eeuw, maar er zijn ook duidelijke echo’s voelbaar van het werk van Giorgio Morandi bijvoorbeeld. In zowel de stillevens als de landschappen van de oude meesters herkent De Wit de rusteloze leegtes maar ook de gestileerdheid die hij in zijn eigen werk opzoekt. Dit uit zich in een zoektocht naar materialiteit, texturen en kleur. Bij De Wit lijkt alles steeds in beweging te zijn, zoals het leven zelf.
Voor zijn meest recente reeks objecten vormt een model in papier de basis, dat wordt versterkt met hars en marmerpoeder aan de binnen- en buitenkant. Tijdens het drogen manipuleert De Wit het model om vouwen en deuken te laten ontstaan. Vervolgens werkt hij het af met verf in verschillende kleurtinten, om tenslotte het oppervlak terug af te schuren. Dit resulteert in een verbergen en terug tevoorschijn halen van de deuken en de plooien van de driedimensionale vorm. Het licht dat hierin wordt opgevangen en weerkaatst beklemtoont de rijke lagen van het oppervlak.
In het werk van Johan de Wit (Gent, 1960) staan vorm en kleur centraal in zijn gevarieerde oeuvre. Het bestaat voornamelijk uit sculpturen, video’s en schilderachtige objecten. Zijn kunstwerken roepen diverse associaties op, variërend van herinneringen aan de kindertijd tot gevoelens van nietigheid en melancholie. In een sfeer van poëtische verstilling bundelt De Wit zijn liefde voor esthetische objecten met het leven van alledag:, van een potje, een tafel en een ladder tot abstractere objecten, soms zelfs met religieuze of archeologische connotaties, zoals een schijf of een drieluik.
